Biometrie vloek of zegen
De meeste mensen hebben onderhand wel het één en ander opgevangen over “Biometrie”…
Zeker nu de politiek steeds meer persoonlijke kenmerken in de nieuwe generaties paspoorten wil integreren, als gelaatscan, vingerafdrukken en in de toekomst mogelijk ook een irisscan of zelfs het dna van de burger…
Biometrie is een techniek voor het herkennen en identificeren van personen, waarbij gebruik wordt gemaakt van lichaamskenmerken en / of specifieke psychologische karakteristieken en gedragingen.
Zo kan op basis van bijvoorbeeld vingerafdrukken, gezichtvorm, patronen in de iris, handschrift of stempatroon iemand worden geïdentificeerd.
Biometrische identificatie kan worden gebruikt om ongeautoriseerde toegang tot bijvoorbeeld gebouwen, machines, pc of netwerken te voorkomen.
Het gebruik van biometrische identificatie is aanzienlijk betrouwbaarder dan het gebruik van toegangscodes, pincodes of smartcards (zegt men).
De lichaamskenmerken identificeren immers de persoon zelf en zijn niet overdraagbaar of vervreemdbaar (hierover later meer).
Hoe werkt biometrie?
Met behulp van apparatuur worden de biometrische menselijke eigenschappen gelezen.
Bij gelaatsherkenning nemen een of meerdere camera’s enkele foto’s van het gezicht.
De positie van de persoon, de belichting en de gezichtsuitdrukking zijn van groot belang voor het slagen van een goede vergelijking.
De gemaakte foto’s worden vergeleken met de in het systeem opgeslagen foto.
Bij het maken van een vingerscan wordt gebruik gemaakt van de dikte en breedte van de lijnen, de eindpunten, takken, knopen, lussen en inkepingen in de afdruk, de zogenaamde minutien.
De resultaten van deze scan worden weergegeven in een grijsschaal, die voor de leesbaarheid wordt omgezet in een zwart-wit schaal.
Hieruit worden de details onttrokken op basis waarvan er een “template” van kan worden gemaakt.
2. Omgevingsfactoren, zoals vuil, koude, natte of verrimpelde vingers en verwondingen aan de vinger zijn van invloed op het resultaat van de meting.
3. Bepaalde kenmerken als beroep, leeftijd, en geslacht kunnen van invloed zijn op het resultaat van de meting.
4. Bepaalde lichamelijke kenmerken als te dunne huidlijnen kunnen niet door de sensor herkend worden.
Waarom zouden we biometrie gebruiken?
1. We hebben hierboven al een aantal factoren kunnen zien die het resultaat kunnen beïnvloeden, wat genoeg zegt over de betrouwbaarheid van de metingen!
Gaat zo’n sensor ook nog op lichaamswarmte, wat belet de crimineel dan om de vinger of de hand gewoon af te hakken en op de sensor te leggen (overigens een beetje minder drastisch is een haarfeun op batterijen of aansteker)?
Programma’s als 24, Bones, CSI (Crime Scene Investigation), NCIS etc… (de mijns inziens leukste en tegelijk leerrijkste programma’s vandaag de dag) laten immers duidelijk zien hoe op deze wijze beveiligingsmaatregelen omzeild kunnen worden!
3. Wat Biometrie wel als eigenschap heeft, is dat niet iedere normale burger die zich aan de wet houdt aan bepaalde informatie kan komen of zich toegang mag / kan verschaffen tot zogenaamd openbare gebouwen wil hij / zij haar privacy niet opgeven!
Een ander FEIT is dat die beveiligingssytemen gemakkelijk om de tuin te leiden zijn en vingerafdrukken (zoals boven reeds vermeld) gemakkelijk zijn na te maken!
—– —– —–
De eindconclusie kan daarom alleen zijn…
PARANOIA !!!
De overheid verspilt 10-tallen tot 100-en miljoenen aan beveiligingsmiddelen waarbij:
1. Het “Recht op Privacy” van de burgerbevolking steeds verder wordt beperkt!
2. De Vrijheid van de burgerbevoking steeds vaker wordt geschonden!
3. Kapitalen in een technologische bodemloze put wordt gestoken (de technologie is verre van perfect, de software moet regelmatig worden geupdate, en de hardware steeds vaker vervangen door zogenaamd “efficientere” versies…
